Zaterdag 8 mei, Sauheid-Mava

Een zaterdag in mei, veel water moet je in de Ardennen niet gaan zoeken. Voor rivierafdalingen is er geen water, dus dan meer gaan spelen in één van de Ardeense golfjes nabij Luik. Zogezegd gaan rodeokajakken, allé, dat proberen we althans.

Eenmaal aangekomen zien we dat het helemaal geen gladde golf met stopper is maar eerder een gat. Er staat redelijk veel water. Na de stuw krijg je een golfje van met daarna een grote stopper. Tussen het verval en de stopper is er ongeveer een 40-tal cm. Dus voorwaarts surfen gaat niet. Tenzij je op de stopper surft, hoog op de golf half in de turbulentie. Zijwaarts surfen of beter zijwaarts steunen gaat maar je wordt hevig door elkaar geschud door het hevige verval van de stuw. Je kunt dus meer spreken van een gat.
 

Met deze waterstand is het dus zeker niet voor beginnende kajakkers, eigenlijk ook niet voor beginnende rodeokajakkers. De plek is niet clean genoeg, niet zuiver genoeg. Het is dus eventjes zoeken naar het zachte plekje van het gat, the soft spot. Maar we hebben we hebben het doorstaan, het was wel weer een van die dagen dat de onderkant van onze boot evenveel het daglicht zag als de andere kant. Maar hieraan geraken we sinds we rodeokajakken langzamerhand wel aan gewend, en daarbij het zonnetje scheen … Dus beginnen we op te warmen, inclusief eskimotage uit checken.   Vertigo op z'n dak.

 
 

Next up, the moves. Allereerst beginnen met een eenvoudige gecontroleerde chandel. Dit gaat prima. Door de grote turbulentie eindigen we niet altijd rechtop, maar ja, zo de hoogte invliegen geeft toch steeds weer eventjes een leuk gevoel.  Next up pirouettes. Dit gaat al minder goed. Om goed omhoog te komen, vlieg ik met man en macht het gat in. Maar door men snelheid en onstuimigheid vlieg ik er even snel weer uit zonder iets te kunnen ondernemen. Piet neemt het rustiger aan en met meer succes. Rustig invaren, laten rechtkomen, paddel gekruist inplanten, aantrekken en draaien. In de loop van de namiddag slaagt hij er zelfs in een volledige 360° pirouette te maken. Maar ja wat zou je willen met zo’n vlieg.

Uiteindelijk slaag ik erin een halve pirouette te maken, maar dan nog niet mooi recht, meer zo’n iets-meer-dan-45° pirouette. Ik draai ook niet door te trekken maar door me weg te duwen, dit werkt ook, niet zo goed, maar 't is makkelijker. De mooiste die ik maak, zijn dan nog per ongeluk, maar ja, die tellen ook, pirouette is pirouette.Ondertussen zijn we al een tijdje bezig en één van de locals is er komen bij zitten. Plots gaat alles veel moeilijker, met zo’n publiek erbij.

Wij zijn nu aan de flatspins gekomen. We hadden er al een paar gemaakt tijdens de vorige oefeningetjes maar alweer meer per ongeluk. Dit is duidelijk meer m’n ding. Ik begin eigenlijk meer met een Mc Twist en eindig met een halve flatspin. En dit gaat zo:
 

Part one. Ik vaar in het gat met enige snelheid met de boot gericht op 11uur, dus een beetje schuin naar links. Alvorens m’n neus de golf raakt leun ik naar links, en steun op m’n paddel die langs m'n boot ligt. Door de snelheid wordt de neus in het gat ondergeduwd. Ik begin eigenlijk te chandellen maar een beetje zijwaarts. Ik leun ook een beetje zijwaarts en voorover. - Door een beetje voorover te leunen, blijf ik tijdens en na m’n geïmproviseerde manoeuvre in het gat. Leun ik achterwaarts dan maak ik een pop-out en lig ik eruit. – Wanneer m’n neus wordt genomen door de stroming draait hij onder me door, afhankelijk van hoe goed ik erin slaag door te leunen en te steunen, draai ik onder een hoek van 45° (een halve mc twist) of draai ik meer loodrecht (een halve carthwheel). Meestal als ik er al in slaag, maak ik een soort hybride move nogal mc twist-achtig.

Part two. Ik beland nu achterwaarts in de golf. Door goed naar voren te leunen kan ik eventjes backsurfen. Helaas is dit een delicate zaak doordat het geen cleane golf is. Dus volgen er twee mogelijkheden. Ofwel belandt m’n achterste in het gat, wat tot gevolg heeft, een mega achterwaarste looping. Het probleem bij mij is dat telkens ik een looping maak, dit is chandellen en overvallen, ik totaal het noorden kwijt ben, wat nogal problemen geeft bij het eskimoteren.

Ofwel, de tweede en goede mogelijkheid, is dat ik snel, plat doordraai, dus een halve flatspin maak. Het leuke hieraan is dat ik door deze halve draai, meestal op de stopper uitkom en dat dit de goede plaats is om verder te blijven ronddraaien. Dus ben ik er een paar keer in geslaagd om nog een rondje te draaien. Gewoon te gek !

Birdy, 8 mei

(Deel 2)

Na een tijdje begint die kerel van de plaatselijke club, Christoph,  zich om te kleden. Even later gaat hij de botenloods binnen, waar voornamelijk slaloms liggen, dit is de specialiteit van de club. Maar plots komt hij buiten met een oude verkleurde topo. Een te gek bootje om extreme, steile riviertjes mee af te dalen. Maar wat gaat hij ermee aanvangen in het gat. Hij begint boven, heel bescheiden, maar dan .... Hij vaart het stuwtje af, doet een wavewheel door het gat, gaat dan in andere gat op de zijkant, en ... pirouette na pirouette volgen op elkaar, sommige zelfs terwijl hij eventjes met één handje zwaait. Daarna begint hij te cartwheelen, door het grote volume van de topo, zijn ze wel niet zo vloeiend, maar wel heel hoog. Uiteindelijk slaagt hij erin tijdens z'n cartwheels eventjes te zwaaien. Showbeest!!!

Nadien test hij nog m'n vertigo uit, en ja van 't zelfde. Show alom. En eigenlijk is hij een slalomkajakker. Twee weken later verneem ik dat  hij al van z'n 7 jaar vaart en dat hij Belgisch kampioen slalom is.

Uiteindelijk spelen we nog een tijdje maar de vermoeidheid slaat toe en eskimoteren begint moeilijker te worden. Maar ons motto blijft, spelen tot we zwemmen. En dat komt er ook van. 

Op 't einde vinden we nog een leuke move uit. We varen in het keerwater naar de stuw op, vlak ervoor ondersnijden we en zetten onze boeg op de stuw. Door de stroming worden we in het gat gezogen, nog steeds met de neus omhoog op het groene gedeelte van het gat en de staart onder de stopper, verticaal blasten. Dit geeft een mega krachtig effect door dat de boeg het snel vallende water doorklieft en nogal met nogal wat gespetter gepaard gaat, speedy... Je kunt het wel maar enkele seconden volhouden.

Na nog een fotosessie en leuke babbel met de locals keren we huiswaarts.

See you